Inwestycja w muzeum w Dobiegniewie objęła m.in. rozbudowę i przebudowę budynku wraz z instalacjami, budowę pawilonu wraz z instalacjami oraz zagospodarowanie terenu (drogi, miejsca postojowe, obiekty pomocnicze). Zmodernizowane muzeum zostanie otwarte w czwartek, 1 września 2022 r. W uroczystości weżmie udział członek zarządu województwa lubuskiego Tadeusz Jędrzejczak.
Wspólny projekt gminy Dobiegniew i berlińskiego stowarzyszenia „Fantom” obejmuje również inne działania związane z muzeum i dziedzictwem Woldenberczyków. W trakcie jest m.in. produkcja filmu promocyjnego i tworzenie aplikacji mobilnej.
Projekt jest realizowany z Programu Współpracy Interreg i został dofinansowany kwotą ponad 1 mln euro.
Przebudowa i rozbudowa Muzeum Woldenberczyków na rzecz rozwoju transgranicznej współpracy turystycznej
Partnerzy:
- Gemeinde Dobiegniew
- Verein Fantom e.V.
Dofinansowanie
Kwota całkowita 1.715.046,46:
- PP1 (Dobiegniew) 1.665.245,79,
- PP2 Fantom e.V. 49.800,66 EUR
Kwota dofinansowania EFRR 1.235.348,61 EUR
- Dobiegniew - 1.193.018,05 EUR EFRR
- Fantom e.V. - 42.330,56 EUR EFRR
Termin realizacji: 01.01.2019 – 30.09.2022
Wydział Kultury zgodnie z uchwałą Sejmiku nr II/15/18 z dnia 17 grudnia 2018 r. w sprawie udzielenia Gminie Dobiegniew pomocy finansowej, przekazał dotację celową w wysokości 101.175 zł na dofinansowanie wkładu własnego do projektu pn. „Przebudowa i rozbudowa Muzeum Woldenberczyków na rzecz rozwoju transgranicznej współpracy turystycznej”.
Cel:
We współpracy pomiędzy Gminą Dobiegniew a Stowarzyszeniem „Fantom e.V.” powstał transgraniczny produkt turystyczny, w oparciu o dziedzictwo Woldenberczyków oraz innych pamiątek po II WŚ, zlokalizowanych na obszarze wsparcia po obu stronach granicy, a stanowiące wspólne transgraniczne dziedzictwo kultury.
Działania w projekcie:
- Modernizacja i rozbudowa obiektu Muzeum Woldenberczyków przy ul. Gorzowskiej w Dobiegniewie – rozbudowa i przebudowa budynku wraz z instalacjami, budowa pawilonu wraz z instalacjami, budowa zewnętrznych sieci wodno-kanalizacyjnych, energetycznych (w tym przyłączy), światłowodowych, zagospodarowanie terenu (drogi, miejsca postojowe, obiekty pomocnicze)
- Renowacja rzeźby Matki Boskiej Woldenberskiej, zlokalizowanej w Kościele w Dobiegniewie
- Konferencja w Dobiegniewie poświęcona II Wojnie Światowej Oflagu 2C i współpracy polsko-niemieckiej
- Wymiana młodzieży polskiej i niemieckiej
- Debata historyczna
- Zjazd rodzin Woldenberskich
- Wystawy czasowe
- Rajdy szlakiem ewakuacji obozu IIC
- Produkcja filmu promocyjnego – w trakcie
- Materiały promocyjne
- Aplikacja mobilna – w trakcie
- Publikacje historyczne album i tomik poezji – w trakcie
Stowarzyszenie Kulturalno – Historyczne Fantom e.V. z Berlina zostało założone w Berlinie w 1994 roku. Jego pełna nazwa brzmi: „Fantom stowarzyszenie na rzecz promocji sztuki i kultury oraz tworzenia świadomości historycznej e.V.”. Odzwierciedla to koncentrację stowarzyszenia na dwóch głównych obszarach: sztuce i kulturze z jednej strony oraz współpracy naukowej z drugiej, zwłaszcza w odniesieniu do historii i współpracy międzynarodowej. Członek stowarzyszenia Pan Grzegorz Stach jest również członkiem Stowarzyszenia Woldenberczyków, a zarazem kierownikiem projektu ze strony niemieckiej, jest częstym bywalcem Dobiegniewa i Muzeum Oflagu IIC Woldenberg. To właśnie on w roku 2011 przetłumaczył tablice informacyjne w Muzeum na język niemiecki i z własnych środków sfinansował prace związane z uruchomieniem dostępu do przetłumaczonych tekstów. Był to jeden z pierwszych kroków umożliwiających niemieckim turystom, zatrzymującym się na krótko przy głównej historycznej drodze Berlin-Królewiec, wgląd i zrozumienie tego tak bogatego w zdarzenia rozdziału polsko -niemieckiej historii tego miejsca.
Oflag II C Woldenberg – niemiecki obóz jeniecki przeznaczony dla oficerów Wojska Polskiego (oflag) i ich ordynansów, istniejący podczas II wojny światowej.
Oflag II C był usytuowany ok. 1 km od miasta Dobiegniew, zajmował powierzchnię ok. 25 ha. Jego budowa, rozpoczęta na przełomie 1939 i 1940 r., została ostatecznie zakończona w II poł. 1941 r. Obóz budowało ok. 500 polskich żołnierzy, którzy pomimo ostrej zimy zostali zakwaterowani w drewnianych barakach i pod namiotami. Ostatecznie postawiono 25 murowanych baraków mieszkalnych.
Niemcy sukcesywnie zwozili polskich jeńców z wielu małych oflagów rozsianych po całym terytorium III Rzeszy i terenach do niej włączonych. Pierwsza grupa Polaków licząca 495 oficerów i 172 ordynansów przybyła do obozu 28 maja 1940 r. Koncentracja jeńców trwała do kwietnia 1942 r., kiedy przywieziono 804 oficerów z Oflagu X C Lubeka. Wówczas też osiągnięto najwyższy stan osobowy w historii obozu - 6740 jeńców, w tym 5944 oficerów i 796 posiadających niższe stopnie wojskowe. W II poł. 1944 r. w obozie znaleźli się też członkowie AK – uczestnicy Powstania Warszawskiego.
W obozie prowadzono działalność kulturalno-oświatową (kursy nauczycielskie, biblioteki barakowe, koła zawodowe, kluby sportowe), która po pewnym czasie została podporządkowana Komisji Kulturalno-Oświatowej, powołanej przez najstarszego obozu. W jej skład wchodziły 4 Wydziały: Kursów i Kół Naukowych, Imprez Artystycznych, Bibliotek, Wychowania Fizycznego i Sportu. Powstały 4 instytuty językowe, działały liczne koła środowiskowe, m.in. Koło Nauczycielskie, Koło Rolników, Koło Prawników, Koło Socjologów, Koło Spółdzielców, Koło Leśników, Koło Lekarzy Weterynarii. Zorganizowano również 2-letni Nauczycielski Instytut Pedagogiczny oraz Studium Dokształcania Politechnicznego. Na terenie obozu powstały również teatry (dwa dramatyczne i jeden kukiełkowy), w których występowali m.in. zawodowi aktorzy: Kazimierz Rudzki, Janusz Ziejewski, Jan Koecher. Działalność artystyczną rozwinęli plastycy, którzy wykonali wiele interesujących prac (znaczki poczty obozowej, obrazy, rzeźby, drzeworyty, biżuteria), prezentowanych następnie na licznych wystawach obozowych. W maju 1942 r. powołana została do życia Komisja Pocztowa i rozwinął się stały ruch pocztowy. W obozie wychodziła gazeta „Za drutami”. Od jesieni 1940 r. wydawano też nielegalnie pismo pt. „Zadrucie”, a także Dziennik Obozowy.
W obozie niemal od razu rozwinęła się działalność konspiracyjna. Powstała konspiracyjna organizacja wojskowa. Głównym jej celem było podtrzymywanie wśród jeńców woli walki oraz przygotowywanie ucieczek, których było ponad 20, m.in. 19 marca 1942 r. miała miejsce udana ucieczka 5 jeńców, których wyprowadził z obozu kpt. Zdzisław Pacak-Kuźmirski przebrany w mundur wartownika i uzbrojony
w drewnianą imitację karabinu typu Mauser. Ogółem uciekło z obozu 34 oficerów i szeregowych. W 1944 r. na terenie obozu zorganizowano w porozumieniu z jeńcami obozu II D Gross-Born konspiracyjny batalion wchodzący w skład organizacji Odra i składający się z jeńców pracujących poza obozem.
